یادگیری اینکه به توجه خود، توجه کنیم، به توجهآگاهی (ذهن آگاهی/ مایندفولنس) مرتبط است. توجهآگاهی درباره شفافیت مشاهده و توجه میباشد. توجهآگاهی (ذهن آگاهی/ مایندفولنس) اغلب به معنی توجه کردن به یک لحظه یا عمل خاص و همچنین کاهش تمایل برای تفکر، قضاوت و انجام کارهای مختلف به صورت همزمان میباشد.
منبع: کتاب آموزش ذهن برای شفقت ورزی، نوشته دکتر پل گیلبرت و ترجمه دکتر پیمان دوستی و گلناز قدرتی
سفارش کتاب آموزش ذهن برای شفقت ورزی
جان کابات زین[۱]، یکی از پیشگامان توجهآگاهی (ذهن آگاهی/ مایندفولنس) جهان در دفاع از توجهآگاهی میگوید، توجهآگاهی (ذهن آگاهی/ مایندفولنس) راهی برای “توجه کردن بدون قضاوت به لحظه حال” میباشد. بنابراین، به عنوان مثال، هنگام قدم زدن در خیابان وقتی ذهن ما متمرکز بر راه رفتن، مکانی که در آن هستیم، لذت بردن از رنگ ها، احساس روز و فقط در آن لحظه بودن باشد، به معنی توجهآگاه بودن است. در مقابل، میتوانیم راه برویم و فکرمان پر از چیزهای دیگر، مانند آنچه باید برای شام تهیه کنیم، چگونه مشکلات مالی را حل کنیم، و یا جر و بحثی که داشته ایم، باشد. در این حالت ما در افکار خود (یا مشاهده های درونی) و نه در لحظهای که در آن هستیم، زندگی میکنیم.
به عنوان مثال، فرض کنید میخواهید یک سیب بخورید. چگونه میتوانید این کار را با توجهآگاهی انجام دهید؟ ابتدا به سیب نگاه کرده و تمام رنگ ها و بافت های آن را درنظر بگیرید، آن را در دست خود نگه دارید و پوست آن را حس کنید. عجله نکنید، برای مشاهده آن وقت بگذارید. وقتی ذهنتان از تمرکز روی سیب دور میشود (به احتمال زیاد رخ خواهد داد) به آرامی تمرکز خود را به آن باز گردانید. در این کاوش، در حال قضاوت کردن سیب نیستید؛ بلکه فقط در حال بررسی ویژگی های آن هستید. سپس، چاقو را بردارید و آنرا پوست بگیرید یا برش دهید. یک بار دیگر به تغییری که در سیب ایجاد کردهاید، رنگ و بافت زیر پوست میوه توجه کنید. برای مشاهده واقعی آن، وقت بگذارید. سپس، یک تیکه از سیب را گاز بزنید. اکنون روی حس چشائی خود و احساسهایی که سیب در دهان شما بوجود می آورد تمرکز کنید. در مرحله بعد، تکه سیب را به آهستگی بجوید، بافت سیب را در دهان خود حس کنید، احساس کنید که چگونه عصاره سیب غدد بزاقی شما را تحریک میکند و چگونه بزاق در دهان شما احساس میشود. دقیقاً روی مزه و طعم آن تمرکز کنید. همانطور که تکه سیب را می جوید، متوجه شوید که چگونه سیب نرم تر میشود. هنگام بلعیدن، به احساسهای ناشی از بلع توجه کنید.
سفارش کتاب آموزش ذهن برای شفقت ورزی
بنابراین، شما سیب را به صورت بصری، از طریق لمس و احساس بو، بافت، و مزه کشف کردید. اگر سیب را رها کرده بودید، قادر بودید صدای افتادن آن را بشنوید- اما امروز لازم نیست این کار را انجام دهید! در این تعامل، هیچ قضاوتی وجود ندارد. فقط تجربه شما از هر لحظه تعامل با سیب، وجود دارد. این “توجهآگاهانه” است- حضور در یک فعالیت، به جای اینکه به دلیل وجود دیگر افکار از آن منحرف شوید (حواس تان پرت شود)، و تمام جنبههای فعالیت را به طور کامل کشف کنید. اگر به یک تکه سیب بدون توجهآگاهی گاز بزنید، احتمالاً ذهنتان سرگردان میشود: در حال خوردن آن ممکن است به مشکلاتی که در محل کار خود داشته اید فکر کنید و یا در حال تماشای تلویزیون باشید. قبل از اینکه متوجه احساسها و دور شدن توجهتان از خوردن شوید، ذهنتان به طور کامل روی این کار متمرکز نبوده است. همچنین ممکن است ذهن خود را به شکلی بسیار قضاوت گرانه روی سیب متمرکز کنید: «این سیب خوبی نیست- از کجا آن را خریده ام؟ باید میوه بیشتری بخورم. در واقع من سیب را دوست ندارم … اوه، لعنتی، انگشتم را بریدم “!
در توجهآگاهی، یاد میگیریم چگونه حواس پرتی (افکار سرگردان) را تشخیص دهیم و به آرامی و ملایمت ذهن خود را به سمت وظایف و تمرکز بازگردانیم. در حقیقت، مسئله این است که چگونه ذهن، سرگردان به همه جا سرک می کشد و میتواند به راحتی توسط خواستهها و هیجانهایی محدود شود که کانون تمرین توجهآگاهی هستند.
سفارش کتاب آموزش ذهن برای شفقت ورزی
توجهآگاهی بسیار مهم است زیرا بیشتر زندگی ما صرف انجام یک کار و فکر کردن به چیز دیگری میشود و ما هیچ وقت به صورت کامل در لحظه حضور نداریم. ذهنمان دائماً می پرد. به عنوان مثال، در هنگام رانندگی به خانه میرسیم بدون آنکه به یاد بیاوریم که چطور به آنجا رسیدیم، زیرا ذهن ما مملو از صدها موضوع دیگر است. اگر اتفاقی غیرمنتظره رخ بدهد، مثلاً گروهی از موتورسواران اوباش اطراف ما ظاهر شوند، توجهمان بیدار میشود، یا اگر راننده جلویی به طور ناگهانی پای خود را روی ترمز فشار دهد، دوباره توجهمان معطوف میشود. این مثال به درک لذت بخش لحظه ها اشاره نمیکند؛ این مثال درباره هشیار شدن به خاطر یک دلیل مشخص است. توجهآگاهی درباره بودن در لحظه و تجربه دقیقاً همان چیزی است که در حال حاضر اتفاق میافتد. توجهآگاهی توجه با روشی خاص و تصدیق حواس پرتی هاست.
هنگامی که ذهن ما سرگردان است، ما یاد میگیریم متوجه حواس پرتی خود بشویم و به آرامی و ملایمت توجه خود را دوباره متمرکز کنیم. اگر شروع به تمرین برخی از تصورات شفقتورزانه و سایر جنبههای آن کنیم، مشخصاً بسیار کمک کننده خواهد بود. به این دلیل که در این حالت ذهن ما سرگردان خواهد شد، اما لازم نیست در این مورد سختی زیادی متحمل بشویم زیرا راهی وجود دارد که بتوانیم مجدداً توجه خود را به وظایف مان بازگردانیم. با این اوصاف، توجهآگاهی (ذهن آگاهی/ مایندفولنس) به نوبه خود دارای مزایایی است و روشهای درمانی زیادی وجود دارند که توجهآگاهی را به مردم آموزش میدهند.
[۱]. Jon Kabat-Zinn