پرسشنامه سازگاری با درد مزمن[۱] (ACPQ) توسط زوادیلووا و ناتک[۲] (۲۰۰۶) ساخته شد. این ابزار دارای ۱۸ گویه است که مجموع آنها نمره کلی سازگاری با درد مزمن را تشکیل می دهد. همچنین این ابزار سه خرده مقیاس ۱) ادراک از خود، ۲) درک محدودیت‌ها و ۳) درک تحمل را نیز مورد سنجش قرار می دهد. شیوه نمره گذاری این ابزار به روش لیکرت ۴ درجه ای می باشد که گزینه کاملا مخالفم نمره (۴) و کاملا موافقم نمره (۱) را کسب می کند. در مطالعه‌ی زوادیلووا و ناتک (۲۰۰۶)، آلفای کرونباخ در خرده مقیاس‌های ادراک از خود (۰/۸۹)، ادراک محدودیت‌ها (۰/۸۲) و ادراک تحمل (۰/۸۴) بود. این ابزار در ایران توسط حسینی نیا، دوستی و پیرییی (۱۴۰۳) هنجاریابی شده است و در پژوهش آنها آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه برابر با ۰/۹۰ و برای خرده مقیاس‌های ادراک از خود، درک محدودیت‌ها و درک تحمل به ترتیب ۰/۸۹، ۰/۹۰ و ۰/۸۵ به دست آمد. همچنین یافته آنها نشان داد میان مولفه‌های سازگاری با درد مزمن همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (۰.۰۱>P) و پرسشنامه سازگاری با درد مزمن (ACPQ)، دارای روایی و پایایی مطلوبی در جامعه‌ی ایرانی می باشد.
منابع
حسینی نیا, نرگس, دوستی, پیمان, & پیریایی, نرگس. (۱۴۰۳). ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه سازگاری با درد مزمن. نوآوری های اخیر در روانشناسی ، ۱(۳)، .47-59. https://doi.org/10.22034/rip.2024.451529.1019 Zavadilová R., Knotek P. (2006). Adaptation on chronic pain questionnaire. Journal of Bolest, ۹. ۲۸-۳۳. https://www.researchgate.net/publication/290031637_Adaptation_on_chronic_pain_questionnaire
[۱]. Adaptation on Chronic Pain Questionnaire
[۲]. Zavadilová & Knotek